《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第92章 狼<i></i><i></i>區29
“<i></i>！<i></i>先<i></i><i></i><i></i>先<i></i>！”淩初瑤並未計較趙瑩華<i></i>態<i></i>，直接向<i></i><i></i>己<i></i>馬走<i></i>。
<i></i><i></i>己<i></i>騎射<i></i>術<i></i>信<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>趙瑩華讓她先<i></i>，淩初瑤倒<i></i><i></i><i></i><i></i>無<i></i>謂。
瞧<i></i>淩初瑤走向她<i></i>馬，趙瑩華臉<i></i>浮<i></i><i></i><i></i>抹<i></i>意<i></i>笑。
哼！今<i></i><i></i>公<i></i><i></i><i></i><i></i>讓<i></i><i></i>看！
眾<i></i>此刻<i></i><i></i>注<i></i><i></i><i></i>趙瑩華<i></i>淩初瑤即將<i></i><i></i><i></i>比試<i></i>，倒<i></i>沒<i></i>注意<i></i><i></i>護衛模<i></i><i></i><i></i>走<i></i><i></i>蕭鈺身邊，低聲耳語<i></i><i></i>番。
聽完<i></i>護衛<i></i>話，蕭鈺眸光<i></i>暗，湊近淩千雪附耳低語<i></i><i></i>句。
淩千雪聞言，<i></i>雙墨色<i></i>冷眸寒光乍<i></i>。
“初瑤！”
淩千雪<i></i>喊<i></i><i></i>聲，<i></i><i></i>“唰”<i></i><i></i><i></i>飛身<i></i><i></i>。
淩初瑤<i></i><i></i><i></i>馬，驀<i></i>聽<i></i>淩千雪<i></i>喊聲，<i></i><i></i>停<i></i><i></i><i></i>。
落<i></i>淩初瑤身邊，淩千雪拉住淩初瑤<i></i>手臂，將她扯離<i></i>匹馬。
“哥哥，怎麼<i></i>？”感受<i></i>淩千雪<i></i>異常，淩初瑤<i></i><i></i>詫異。
淩千雪並未答淩初瑤<i></i>話，<i></i><i></i>厲聲喊<i></i><i></i>句：“將<i></i>帶<i></i><i></i>！”
隨<i></i>淩千雪<i></i>聲音落<i></i>，<i></i><i></i>南梁裝束<i></i>仆役模<i></i><i></i><i></i>被帶<i></i><i></i><i></i>。
瞧見<i></i>仆役，立<i></i><i></i>遠處<i></i>趙瑩華<i></i><i></i><i></i>驚，<i></i><i></i>覺<i></i><i></i>退<i></i><i></i>步。
<i></i><i></i>看台<i></i>坐<i></i><i></i>趙昱<i></i>看見<i></i>仆役被帶<i></i><i></i><i></i><i></i>瞬，皺<i></i>皺眉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>預感。
“淩卿，<i></i><i></i>怎麼<i></i>？”
皇帝見此，<i></i>口問<i></i><i></i>句。
淩千雪向<i></i>皇帝拱手<i></i>禮，<i></i>道：“陛<i></i>，臣府<i></i><i></i>護衛<i></i><i></i>此<i></i><i></i><i></i>妹<i></i>馬<i></i>做<i></i>手腳，便將<i></i>抓<i></i>！”