《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第156章 逃離研究<i></i>01
戰田七，難怪<i></i>勝<i></i>秦淵
“咯咯……”
徐紫嫣被趙玲瓏<i></i><i></i>憤填膺<i></i><i></i>情逗笑。
<i></i><i></i>她<i></i>很清楚，趙玲瓏<i></i><i></i><i></i>麼<i></i><i></i>格，<i></i><i></i><i></i>沒少<i></i>七峰<i></i>弟<i></i><i></i>頭。
“玲瓏妹妹莫<i></i>激<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>認<i></i><i></i><i></i>太<i></i>乃<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>勝<i></i>秦淵<i></i><i></i>位，故<i></i><i></i>圍攏<i></i><i></i>看熱鬨。”
她抓<i></i>趙玲瓏<i></i>手輕輕拍<i></i>拍道。
<i></i><i></i>被峰<i></i>委托<i></i>挑選弟<i></i><i></i>任務，<i></i><i></i>紫嫣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>門弟<i></i><i></i><i></i>情，<i></i><i></i>少少<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>。
“<i></i>綠衣服<i></i>漢<i></i>，名叫田七，七<i></i><i></i><i></i><i></i>雲廬山，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>幫派<i></i>幫<i></i>，曾<i></i>氣<i></i><i></i>將<i></i>手幫派<i></i><i></i><i></i><i></i>百餘口<i></i>殺<i></i><i></i>乾乾淨淨，<i></i><i></i>擔<i></i>被仇<i></i>追殺，<i></i>才逃<i></i><i></i>雲廬山。”
獨孤青霄<i></i><i></i><i></i><i></i>口道。
跟紫嫣<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>注<i></i>山<i></i>弟<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解<i></i>。
“青玄宗<i></i>什麼<i></i>收<i></i><i></i><i></i>惡<i></i>赦<i></i>徒？”
趙玲瓏很<i></i><i></i>解<i></i>看向獨孤青霄。
“據<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>青玄門<i></i>山<i></i><i></i><i></i>走聯絡，願意將<i></i><i></i><i></i>斂<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>獻給青玄宗，並<i></i>繳<i></i>傳<i></i>乘武技鬼影腳，隻換<i></i><i></i>入山資格<i></i>躲避仇<i></i>。”
<i></i>次回答趙玲瓏<i></i><i></i>紫嫣。
“<i></i><i></i>做<i></i><i></i>狠手辣<i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>魄<i></i>，看<i></i><i></i>比<i></i><i></i>剛剛<i></i><i></i>陸源<i></i><i></i>付。”
趙玲瓏<i></i>語氣<i></i><i></i><i></i>嚴肅<i></i><i></i><i></i>。
她並沒<i></i><i></i><i></i>偏見，<i></i>忽視<i></i>田七<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>田七最<i></i><i></i>仰仗便<i></i><i></i>傳<i></i>鬼影腳，單論殺伐<i></i><i></i>，<i></i>鬼影腳<i></i>弱<i></i>任何<i></i>乘武技，否則<i></i><i></i>屆七峰選拔<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>麼<i></i><i></i>門弟<i></i>，<i></i><i></i><i></i>防備<i></i>情況<i></i>，<i></i>死<i></i><i></i><i></i>鬼影腳<i></i>。”
青霄<i></i><i></i><i></i><i></i>色凝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>頭。
“比試<i></i><i></i>始<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>直<i></i>注<i></i>銅鏡<i></i>畫<i></i><i></i>紫嫣提醒<i></i>幾<i></i><i></i>句。
隨即趙玲瓏<i></i>青霄<i></i><i></i>將目光<i></i><i></i>放回<i></i><i></i><i></i>銅鏡<i></i><i></i>。
隻見銅鏡<i></i>，田七<i></i>許太<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>登<i></i>擂台。
登台<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>沒<i></i>廢話。
許太<i></i>擺<i></i>青牛拳<i></i>拳架。
鬼影腳田七則<i></i>臉挑釁<i></i>抬<i></i><i></i><i></i><i></i>左腳，<i></i>道道赤紅<i></i>烈焰般<i></i>真氣，<i></i>始<i></i><i></i><i></i>粗壯<i></i><i></i>腿<i></i>周旋繞。
看<i></i><i></i><i></i>幕，竹林<i></i><i></i>幾<i></i><i></i>屏住<i></i>呼吸，眼睛
<i></i><i></i>敢眨<i></i><i></i>。
……
龍門殿擂台<i></i>
“咣<i></i>！”
擂台<i></i><i></i>督考手臂<i></i>甩，<i></i><i></i>敲響<i></i>身旁<i></i>銅鑼。
“轟！”
幾乎<i></i><i></i>鑼聲響<i></i><i></i>瞬，許太<i></i><i></i>田七<i></i>身<i></i>齊齊消失<i></i>擂台<i></i>。
再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>已<i></i>身<i></i>擂台<i></i><i></i>，拳<i></i>腳“砰砰砰”<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
田七<i></i>腿<i></i><i></i>快，許太<i></i><i></i>拳頭便<i></i><i></i>快。
<i></i><i></i><i></i>，拳罡<i></i>腿影激蕩<i></i><i></i>罡風，<i></i>浪潮<i></i>般<i></i>波接<i></i><i></i>波<i></i>擂台<i></i><i></i>擴散<i></i><i></i>。
“<i></i>許太<i></i>，居<i></i><i></i>接<i></i>田七<i></i>鬼影腳？！”
“難怪<i></i>勝<i></i>秦淵。”
擂台<i></i>觀戰<i></i>眾<i></i>，<i></i><i></i><i></i>神情滿<i></i>訝異。
<i></i>果<i></i><i></i><i></i>眼<i></i>見，<i></i><i></i>很難<i></i>信，<i></i>名少<i></i>隻憑<i></i>青牛拳，便<i></i><i></i><i></i>名已久<i></i>鬼影腳田七戰<i></i><i></i><i></i><i></i>秋色。
“砰！”
隨<i></i><i></i>聲巨<i></i>碰撞聲，許太<i></i><i></i><i></i>式牛角崩山，<i></i><i></i>鬼影腳田七<i></i><i></i>戰斧般劈向<i></i>腿影碰撞<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>拳，依舊沒<i></i><i></i><i></i>勝負，隻<i></i>原<i></i><i></i>互僵持<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，拳腳真氣碰撞<i></i>，激蕩<i></i><i></i><i></i>圈圈<i></i>罡風漣漪，給擂台<i></i>眾<i></i><i></i><i></i>莫<i></i><i></i>壓迫感。
“轟隆隆……”
雖<i></i><i></i><i></i><i></i>看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>沒<i></i>任何<i></i><i></i>，但周身真氣<i></i>碰撞卻<i></i>刻未停。
許太<i></i><i></i>殘霞真氣，<i></i><i></i>鬼影腳田七<i></i><i></i>知名真氣，<i></i>像<i></i><i></i>角<i></i><i></i>般，<i></i>停<i></i>將<i></i><i></i>向<i></i>推。
“給<i></i><i></i><i></i>！”
突<i></i>，<i></i>田七怒吼<i></i>聲。
霎<i></i><i></i>，<i></i>立<i></i><i></i><i></i><i></i>隻腳肌肉猛<i></i>膨脹<i></i>圈。
驟<i></i>增<i></i><i></i><i></i>道，<i></i>腳“砰”<i></i><i></i>聲將<i></i>岩石<i></i><i></i>踩裂。
跟<i></i><i></i>借<i></i>身<i></i>猛<i></i>翻轉，將<i></i>身<i></i>道<i></i><i></i>灌注<i></i>踢向許太<i></i><i></i><i></i>條腿<i></i>。
“轟！”
氣爆聲<i></i>，護<i></i>許太<i></i>周身<i></i>殘霞護<i></i>真氣驟<i></i>碎裂。
<i></i>股巨<i></i>隨<i></i><i></i>山嶽壓頂<i></i>般，<i></i><i></i><i></i><i></i>田七壓向<i></i>手臂<i></i><i></i>條腿<i></i>傳<i></i>，壓<i></i><i></i>身<i></i><i></i>沉，腳<i></i><i></i>岩石<i></i><i></i>隨<i></i>龜裂。
“<i></i>兔崽<i></i>，<i></i>爺爺<i></i><i></i>腳<i></i>隻快，<i></i>且<i></i>，看<i></i>壓<i></i>死<i></i>！”
<i></i>田七見狀獰笑<i></i>聲，跟<i></i>腿<i></i>肌肉再<i></i>次膨脹，<i></i>道<i></i>隨<i></i>又增<i></i><i></i>幾<i></i>。
但<i></i><i></i>次，許太<i></i><i></i>身<i></i>紋絲<i></i><i></i>。
非但沒<i></i>被壓<i></i>繼續<i></i>沉，<i></i><i></i>原<i></i>已<i></i>被<i></i>田七壓<i></i><i></i>氣息波<i></i>，<i></i><i></i>再<i></i>次變<i></i>
洶湧澎湃。
“轟！”
<i></i>道氣爆<i></i>聲響<i></i>。