《<i></i><i></i><i></i><i></i>規則怪談[無限]》最<i></i>章節 第159章 逃離研究<i></i>04
混賬東西！
蕭碧華聽<i></i><i></i>話，頓<i></i>緊張<i></i>追問道：“<i></i>齊，<i></i><i></i><i></i>怎麼<i></i>？咱<i></i><i></i><i></i><i></i>麼<i></i><i></i><i></i>交情<i></i>，<i></i><i></i>怎麼<i></i>斷<i></i>斷？”
施<i></i>齊認真道：“嫂<i></i>，<i></i><i></i>蕭<i></i>哥<i></i><i></i><i></i>幫扶<i></i>恩，<i></i><i></i>麼<i></i><i></i><i></i>求回報<i></i>報答蕭<i></i>，您<i></i>該<i></i>知道，<i></i>施某<i></i>，<i></i><i></i><i></i>知恩圖報<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>！”蕭碧華慌忙道：“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>底<i></i><i></i><i></i>什麼，<i></i>跟<i></i><i></i>蕭<i></i><i></i>刀<i></i>斷？<i></i>果<i></i>老太婆<i></i>哪<i></i>做<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>改<i></i>！”
施<i></i>齊<i></i>：“嫂<i></i>，<i></i><i></i>您<i></i>問題，<i></i><i></i>您兒<i></i>蕭益謙<i></i>問題。”
“益謙？”蕭碧華驚訝<i></i><i></i>：“<i></i>怎麼<i></i>？<i></i><i></i>冒犯<i></i><i></i>嗎？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>金陵啊！”
“<i></i><i></i><i></i>金陵。”施<i></i>齊認真<i></i>道：“<i></i>見<i></i>蕭益謙<i></i>，<i></i>倒<i></i>沒<i></i>怎麼冒犯<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>冒犯<i></i><i></i><i></i>恩<i></i>，<i></i>位恩<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>再造<i></i>恩，<i></i><i></i>施某<i></i><i></i><i></i>恩<i></i><i></i>感恩，隻<i></i><i></i>蕭<i></i>劃清界限，<i></i>請嫂<i></i>見諒。”
蕭碧華<i></i><i></i>咯噔<i></i><i></i>。
<i></i>己<i></i>兒<i></i>竟<i></i><i></i>金陵惹怒<i></i>施<i></i>齊？真<i></i>混蛋啊！施<i></i>齊<i></i><i></i><i></i>著名<i></i><i></i>醫聖手，<i></i>少超級<i></i><i></i><i></i><i></i>病<i></i><i></i><i></i>求<i></i>醫治，燕京<i></i>權貴圈<i></i><i></i><i></i>常流傳<i></i><i></i>句話，<i></i>：“閻王讓<i></i><i></i>更死，施<i></i>齊<i></i>留<i></i><i></i>五更！”
<i></i>話<i></i>意思，<i></i><i></i><i></i><i></i>，哪怕將死<i></i><i></i>，隻<i></i><i></i>施<i></i>齊<i></i>手，<i></i><i></i><i></i>活<i></i>段<i></i><i></i>，<i></i><i></i>權貴階層<i></i><i></i>，簡直<i></i>夢寐<i></i>求<i></i>！
澳門賭王何老先<i></i>，最<i></i><i></i><i></i>幾<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>直<i></i>醫院<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>科技手段延續<i></i>命，據<i></i><i></i><i></i>每<i></i>光花<i></i>醫院<i></i><i></i>錢<i></i><i></i>幾<i></i>億，但<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>幾<i></i>億算什麼？遠沒<i></i><i></i>命<i></i><i></i>更寶貴！
若<i></i><i></i>命戛<i></i><i></i>止，縱<i></i><i></i><i></i>億萬<i></i>財又<i></i><i></i>何？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>火燒<i></i>、棲身<i></i><i></i><i></i><i></i>木盒<i></i>？
<i></i><i></i>，越<i></i>權貴，越巴結施<i></i>齊。
燕京<i></i>權貴，沒<i></i><i></i><i></i><i></i>羨慕蕭<i></i>，原<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>施<i></i>齊<i></i>世交，彆<i></i>舍棄萬貫<i></i>財，<i></i>未必<i></i>換施<i></i>齊<i></i><i></i>診治<i></i>次，<i></i>蕭<i></i><i></i><i></i><i></i>施<i></i>齊交<i></i>，施<i></i>齊幾乎每<i></i><i></i><i></i><i></i>蕭<i></i>，<i></i>蕭<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>檢查<i></i>診治，讓無<i></i><i></i>眼紅<i></i><i></i>死。
蕭碧華<i></i>丈夫，<i></i><i></i><i></i>蕭益謙<i></i>爸爸，<i></i>幾<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>癌症。
<i></i><i></i><i></i>施<i></i>齊<i></i><i></i>想儘<i></i>切辦<i></i>保命，怎麼<i></i><i></i>活<i></i><i></i><i></i>才走？
老爺<i></i>走<i></i><i></i>候<i></i>已<i></i>八<i></i>六歲<i></i>齡，簡直<i></i><i></i>長壽<i></i>令健康<i></i><i></i>羨
慕<i></i>境<i></i><i></i>。
蕭碧華更<i></i>寄希望<i></i><i></i>靠施<i></i>齊活<i></i>九<i></i><i></i>歲，甚至活<i></i>百歲，沒想<i></i>施<i></i>齊<i></i><i></i>候忽<i></i><i></i>跟<i></i><i></i><i></i>刀<i></i>斷，<i></i>讓她頓<i></i>緊張<i></i>已，脫口哀求：“<i></i>齊，<i></i>彆跟益謙<i></i>般見識，<i></i>畢竟<i></i><i></i><i></i>晚輩，<i></i><i></i><i></i><i></i>冒犯<i></i><i></i>，<i></i>請<i></i><i></i><i></i>包容，回頭<i></i><i></i>給<i></i>打<i></i>話，<i></i><i></i>罵<i></i><i></i>頓，讓<i></i>立刻<i></i>跟<i></i>賠禮道歉……”
施<i></i>齊淡淡道：“嫂<i></i>，<i></i>必<i></i>，<i></i>若<i></i>冒犯<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>原諒<i></i>，但<i></i>冒犯<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>恩<i></i>，<i></i><i></i>，<i></i>件<i></i>您<i></i><i></i><i></i>再<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>改變<i></i>意，<i></i><i></i><i></i>希望您健康長壽，再見！”
<i></i>完，施<i></i>齊立刻掛斷<i></i>話，<i></i><i></i>直接將手<i></i><i></i><i></i>，<i></i>陳<i></i>昭<i></i>：“<i></i>門，回酒店。”
……
另<i></i>邊，蕭益謙乘坐蕭常乾<i></i>車，返回<i></i>蕭<i></i>彆墅。
<i></i>回彆墅，<i></i><i></i>直接<i></i><i></i>樓客廳倒<i></i>杯<i></i>，直接將威哥拿<i></i><i></i><i></i>，看<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>明書，道：“<i></i>東西<i></i>次吃<i></i>粒？”
蕭老太太見<i></i>直接拿<i></i><i></i><i></i>藥，<i></i><i></i><i></i><i></i>覺<i></i><i></i><i></i>害臊。
旁邊蕭常乾<i></i>老婆錢紅豔甚至<i></i><i></i><i></i>意思<i></i>看。
蕭薇薇雖<i></i>沒<i></i>話，但<i></i><i></i>情倒<i></i><i></i>臉<i></i>期待。
<i></i><i></i>蕭益謙沒<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>己<i></i>態<i></i><i></i>變<i></i>非常差。
彆<i></i>再給<i></i>己零花錢，<i></i>連承諾<i></i><i></i>續投資<i></i>沒<i></i><i></i><i></i>文。